രാമചരിതം/ഒന്നാം പടലം NOTES

രാമചരിതം/ഒന്നാം പടലം

1 കാനനങ്കളിലരൻ കളിറുമായ് കരിണിയായ്

കാർനെടുങ്കണ്ണുമ തമ്മിൽ വിളയാടിനടൻറ-

ൻറാനനം വടിവുള്ളാനവടിവായവതരി-

ത്താതിയേ, നല്ല വിനായകനെന്മൊരമലനേ,

ഞാനിതൊൻറു തുനിയിൻറതിനെൻ മാനതമെന്നും

നാളതാർതന്നിൽ നിരന്തരമിരുന്തരുൾ തെളി-

ന്തൂനമറ്ററിവെനിക്കുവന്നുതിക്കുംവണ്ണമേ

ഊഴിയേഴിലും നിറൈന്ത മറഞാനപൊരുളേ            

വിനായക സ്തുതിയോടുകൂടിയാണ് കാവ്യമാരംഭിക്കുന്നത്. 

കാനനങ്ങളിൽ ഹരൻ കൊമ്പനാനയായും കറുത്ത് നീണ്ട കണ്ണുകളുളള പാർവതിപിടിയാനയായും കളിച്ചുനടന്ന അന്ന് ആനയുടെ ആകൃതിയിൽ അവതരിച്ച മുഖകാന്തിയുളള ആദിപുരുഷാ വിനായകൻ എന്ന പരിശുദ്ധദേവാ ഏഴുലോകത്തിനും നിറഞ്ഞ വേദസാരമേ ഞാനിപ്പോഴാരംഭിക്കുന്ന കാര്യത്തിന് അറിവ് നൽകി എൻ്റെ മനസ്സിൽ ഇരുന്ന് അരുളേണമേ

കാനനങ്കൾ - കാനനങ്ങൾ , അരൻ - ഹരൻ (ശിവൻ). കളിർ - കൊമ്പനാന

ആതി-ആദി (ആദി പുരുഷൻ) , മാനതം - മാനസം , നാളതാർ - താമരപ്പൂവ് .

ഉതിക്കുക-ഉദിക്കുക , നിറന്ത-നിറഞ്ഞ, മറ - വേദം, ഞാനപ്പൊരുൾ - ജ്ഞാനപ്പൊരുൾ

2  

ഞാനമെങ്കൽ വിളയിച്ചു തെളിയിച്ചിനിയ ചൊൽ-
നായികേ, പരവയിൽത്തിരകൾനേരുടനുടൻ
തേനുലാവിന പതങ്കൾ വന്തുതിങ്ങി നിയതം
ചേതയുൾത്തുടർന്നു തോൻറുംവണ്ണമിൻറു മുതലായ്
ഊനമറ്റെഴും ഇരാമചരിതത്തിലൊരുതെ-
ല്ലൂഴിയിൽച്ചെറിയവർക്കറിയുമാറുരചെയ്‌വാൻ
ഞാനുടക്കിനതിനേണനയനേ, നടമിടെൻ
നാവിലിച്ചയൊടു വച്ചടിയിണക്കമലതാർ. 

സരസ്വതീ വന്ദനംഅല്ലയോ മധുരശബ്ദങ്ങളുടെ നായികയായിട്ടുളളവളെ ഏണ നയനേ എന്നിൽ ജ്ഞാനം വിളയിച്ച് തെളിയിച്ച് , രാമചരിതത്തിൻ്റെ ഒരു ഭാഗം ഭൂമിയിലെ സാധാരണക്കാർക്ക് മനസ്സിലാകും വിധം ചെയ്യാൻ ആരംഭിച്ചതിന് , സമുദ്രത്തിലെ തിരമാലകൾ പോലെ , തേൻ കിനിയുന്ന പദങ്ങൾ തിങ്ങിവന്ന് മനസ്സിൽ തോന്നത്തക്കവിധം എൻ്റെ നാവിൽ താമരപ്പൂ പോലെയുളള നിൻ്റെ പാദം ചവിട്ടി നൃത്തം ചെയ്താലും

 ഞാനം – ജ്ഞാനം , ഇനിയ ചൊൽ - മധുരമുളള വാക്കുകൾ , ചൊൽ നായിക – വാഗ്ദേവത- സരസ്വതി ,ഉലാവുക – ഉലാത്തുക – നടക്കുക ,

തേനുലാവിന പദങ്ങൾ- തേനൊലിക്കുന്ന പദങ്ങൾ ഉടക്കിനതിന്-ആരംഭിച്ചതിന്, ഇച്ച-ഇച്ഛ

    

   3                                                                    

  താരിണങ്കിന തഴൈക്കുഴൽ മലർത്തയ്യൽ മുലൈ-
ത്താവളത്തിലിളകൊള്ളുമരവിന്തനയനാ,
ആരണങ്കളിലെങ്ങും പരമയോകികളുഴ-
ൻറാലുമെൻറുമറിവാനരിയ ഞാനപൊരുളേ,
മാരി വന്തതൊരു മാമലയെടുത്തു തടയും
മായനേ, അരചനായ് നിചിചരാതിപതിയെ
പോരിൽ നീ മുന്നം മുടിത്തമയെടുത്തു പുകഴ്‌വാൻ

പോകിപോകചയനാ, കവിയെനക്കരുൾചെയ്യേ

     

    വിഷ്ണുസ്തുതി  പീലിതിരുമുടുയിൽ പൂ ചൂടിയ പൂമാതിൻ്റെ മുലത്തടങ്ങളിൽ വിസ്രമിക്കുന്ന അരവിന്ദനയനാ പരമയോഗികൾ വേദങ്ങൾ തോറും അന്യേഷിച്ചുഴഞ്ഞാലും അറിയാൻ പ്രയാസമായ ജ്ഞാനസാഗരമേ പർവ്വതമെടുത്ത് മഴയെത്തടുത്തമായനേ അല്ലയോ ഭോഗിഭോഗശയനാ മുമ്പ് അങ്ങ് രാജാവായി നിശിചരാധിപതിയെ യുദ്ധത്തിൽ നശിപ്പിച്ച കഥ പുകഴ്ത്തുന്നതിന് വേണ്ടതായ കവിത്വശക്തി അരുളിയാലും.

ഇണങ്കിന - ഇണങ്ങിയ , മലർത്തയ്യൽ - ലക്ഷ്മി ദേവി, അരിയ- പ്രയാസമായ, 

4 

അരുവൈ പാതിയുരുവായ പരനേ, ചരണതാ-
രകകുരുന്തുകൊടു തന്തതം നിനൈന്തുകൊൾവവ-
ക്കരിയ വൻപിറവിയാം തുയരറുത്തു കളവോ-
രചുരനാചകരനേ, വിചയൻ വിൽത്തടിയിനാൽ
തിരുവുടമ്പുടയുമാററന്തവന്നപിമതം
തെളുതെളുപ്പിൽ വിളയിച്ചു തെളിയിച്ച ചിവനേ,
അരചനാകി മതുചൂതനനിരാവണനെ വെ-
ൻറമയെനക്കു പുകഴ്‌വാൻ വഴി വരം തന്നരുളേ

അർദ്ധനാരീശ്വരനായ പരംപുരുഷ പാദപത്മങ്ങൾ അകക്കുരുന്നുകൊണ്ട് എല്ലായപ്പോഴും ചിന്തിക്കുന്നവർക്ക് പ്രയാസമേറിയ പിറവിയാകുന്ന ദുഃഖം ഇല്ലാതാക്കികൊടുക്കുന്ന അസുരാന്തക , ശരീരമുടയത്തക്കവണ്ണം വിജയൻ വില്ലുകൊണ്ടറഞ്ഞപ്പോൾ അവന് അഭിമതങ്ങളെല്ലാം സ്പഷ്ടമായി കൊടുത്ത് സന്തോഷിപ്പിച്ച ശിവനേ മധുസൂദനൻ രാജാവായിപ്പിറന്ന് രാവണനെ വെന്നത് പുകഴ്ത്തുന്നതിന് എനിക്ക് വഴിപ്പോലെ വരം തന്നരുളിയാലും

5

വഴിയെനക്കു പിഴയാതവണ്ണമുറ്റരുൾ‌ചെയ്യെൻ
മനകുരുന്തിലിളകൊണ്ടു, പുനൽകൊണ്ടു വടിവാ-
ണ്ടെഴുന്ത കൊണ്ടൽപതറും നെറിത്തഴത്തകുഴലീ,
ഇളമതിക്കു തുയർ പൊങ്ങി വിളങ്ങിൻറ നുതലീ,
ചുഴല നിൻറകിലലോകം വണങ്കിൻറ കഴലീ,
തുകിൽ പുലിത്തൊലികൊള്ളിൻറരനുതൻ കണ്ണിണപെ-
ട്ടഴിവുപെട്ട മലർവില്ലിയെയനങ്കനെ-
യവ്വളവുതോറ്റിന പെരുപ്പമുള്ള വെപ്പിൻമകളേ

നീരുണ്ടു വടിവാണ്ട കൊണ്ടലിന് പതറിച്ച നൽകുന്നതും തഴച്ചതുമായ തലമുടിയോടുകൂടിയവളേ , ചന്ദ്രക്കലയ്ക്കു ദുഃഖമുണ്ടാക്കി വിളങ്ങുന്ന ഫാലപ്രദേശത്തോടു കൂടിയവളേ , വസ്ത്രമായി പുലിത്തോൽ ധരിക്കുന്ന ശിവൻ്റെ ഫാലനേത്രത്തിൽ പെട്ടു നശിച്ച കാമദേവനെ അതുപോലെ തന്നെ ജീവിപ്പിക്കത്തക്ക മഹത്വമുളള മലകളേ, എൻ്റെ മനകുരുന്നിൽ വിശ്രമിച്ച് വഴി പിഴയ്ക്കാതിരിക്കാൻ ദയ കാട്ടിയാലും. 

അരുൾ-ദയവ്, പുനൽ-വെളളം , നെറി-ഞെറിവ് , നുതൽ-നെറ്റി , ചുഴലം- ചുറ്റുപാട് , തുകിൽ-വസ്ത്രം , അനംഗൻ-കാമൻ

6 

മകരകേതനനുടെ ചെനകനായർമകനായ്
വളരുമെങ്കൾ മറിമായൻ മണിമാർവിലിളകൊ-
ണ്ടകിലലോകങ്ങളിലും നിറഞ്ഞുനിന്നരുളുവോ-
രമലകോമളപയോതിതനയേ, അരചനായ്
ചെകങ്കളേഴും ഉലയിക്കുമന്നിചാചരവരൻ
ചിരങ്ങൾ പത്തുമങ്ങറുത്ത മനുവീരചരിതം
പുകഴുമെന്നെയിന്നു നോക്കിയരുൾവാക്കുടയ വേൽ-
പൊരുതു ചേലിടഞ്ഞിഴുൻറിന കടക്കൺമുനയാൽ

കാമദേവൻ്റെ പിതാവായി, ആയുർകുലത്തിൽ ജനിച്ചുവളരുന്നമറിമായക്കാരനായ ശ്രീകൃഷ്ണൻ്റെ മണിമാറിൽ വിശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് അഖിലലോകങ്ങളിലും നിറഞ്ഞുനിന്നരുളുന്നവളും പരിശുദ്ധയും സുന്ദരിയും പാലാഴിമങ്കയുമായ ദേവി , രാജാവായി ഏഴുലോകവുമുലയ്ക്കുന്ന ആ നിശാചരവരൻ്റെ ശിരസ്സു പത്തും അറുത്ത ലനു വീരൻ്റെ ചരിത്രം പുകഴ്ത്തുന്നരിന് എന്നെ അനുഗ്രഹിച്ചാലും. 

7   

ഇടഞ്ഞ താനവരൈ വേരറ മുടിക്കുമടലിൽ വൻ-
പിലകുമിന്തിരനുമങ്കി നമനും നിരുതിയും
കുടിലവാരിപതി വായുവളകേചനരനും
കുളിർനിലാമതിവെയ്യോനുമുരകാതിപതിയും
വടിവുചേരവനിമാതു മയനും വിണ്ണവരും
മയിടനാചിനിയും മുക്കണ്ണർ‌കനൽക്കണ്ണിലെഴും
കൊടിയ പൈരവിയും ആനനങ്ങളാരുള്ളവനും
കുതുമവാണനുമെനക്കു തുണയാകയിതിനേ

പ്രധാന ദേവതമാരെ എല്ലാം ഓരോ പാട്ടിൽ പ്രകീർത്തിച്ച ശേഷം  മറ്റു ദേവൻമാരെ അനുസ്മരിക്കുന്നു. 

ദാനവരെ എതിർത്ത് വേരോടെ നശിപ്പിക്കുന്ന യുദ്ധത്തിൽ വമ്പനായ ഇന്ദ്രനും അഗ്നിയും യമനും നിരൃതിയും വരുണനും വായുവും കുബേരനും ഈശാനും ചന്ദ്രനും സൂര്യനും ശേഷനും ഭംഗിയേറിയ ഭൂമീദേവിയും ബ്രഹ്മാവും ദേവന്മാരും മഹിഷാസുരമർദ്ദിനിയും മുക്കണ്ണൻ്റെ കനൽകണ്ണിലുണ്ടായ ഭൈരവിയും ഷൺമുഖനും കാമദേവനും ഇക്കാര്യത്തിൽ എനിക്കു തുണയായ് വരട്ടെ.

ഇടഞ്ഞ-എതിർത്ത , ദാനവർ-അസുരന്മാർ, അടൽ-യുദ്ധം , 

അങ്കി-അഗ്നി , നമൻ-യമൻ, കുടിലവാരിപതി-വരുണൻ, 

വയ്യോൻ-സൂര്യൻ , മയിടനാചിനി-മഹിഷാസുരമർദ്ദിനി

8 

തുണയെനക്കിതിനു മിക്കവരു,മുൾക്കനമേറ-
ച്ചുരുങ്കിനോരകുതിയെൻററിഞ്ഞു നല്ലവരെല്ലാം
പണിയിതർക്കിവനെനക്കരുതി നൊയ്യവർകളും,
പകയരാവതിനറപ്പരെന്നൊടൊപ്പമുറയോർ,
പിണങ്ങുവോരില്ലയെന്നും പൊഴുതു പോയിടയിട-
പ്പിഴമുഴുക്കിലും, എനത്തെളിഞ്ഞരക്കരെ മുന്നം
മണിവർണ്ണൻ മനുചനായ്‌പ്പോരുത പോർക്കൊടുമതൻ
വഴിയുരൈപ്പതിനു കോലിനതെൻ മേതകൊടു ഞാൻ

മിക്ക ആളുകളുടേയും തുണ തനിക്കുണ്ടെന്ന് കവി അവകാശപ്പെടുന്നു

ഈ വിഷയത്തിൽ മിക്കവരും എനിക്കു തുണയായിട്ടുണ്ട്. ഉൾക്കനമേറെച്ചുരുങ്ങിയ അഗതി എന്നുവിചാരിച്ച് നല്ലവരും, ഇവനെകൊണ്ടിതുപ്രയാസമാണ് എന്നുകരുതി നിസ്സാരന്മാരും എന്നെത്തുണയ്ക്കും. എനിക്കൊപ്പമുളളവരാകട്ടെ ശത്രുക്കളാകാൻ മടിയുളളവരാണ്. എന്ന സമയം ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് പിഴകൾ പറ്റിയാലും പിണങ്ങുന്നവരില്ല,എന്നു വിചാരിച്ച് മനസ്സുതെളിഞ്ഞ് മുമ്പ് മണിവർണ്ണൻ മനുഷ്യനായി അവതരിച്ച് രാക്ഷസരോട് ചെയ്ത യുദ്ധത്തിൻ്റെ കഥ എൻ്റെ മേധാശക്തികൊണ്ട് വർണ്ണിക്കുന്നതിന് ഞാൻ ആരംഭിക്കുന്നു. 

ചുരുങ്കി-ചുരുങ്ങി,അകുതി-അഗതി , നൊയ്യവർകൾ-നിസ്സാരന്മാർ, പകയർ-ശത്രുക്കൾ , പൊഴുത്-സമയം , മേത-ബുദ്ധി

9 

മേത നൽകുക കവീന്തിരരിൽ മുമ്പുടയ വാ-
ല്മീകിയും പിന്നെ വിയാതനുമെനക്കതികമായ്
വേതവിത്തു നല്ലകത്തിയനോരോ വകവകൈ
വേരിതിഴ്ക്കിന തമിഴ്‌ക്കവി പടൈത്ത മുനിയും
ഓതയിൽ തുയിലുമണ്ണൽ വിണ്ണുളാർ പുകഴ വ-
ന്തൂഴിയിൽ തചരതൻ തനയനായവതിരി-
ത്താതികാലമുള്ളരുന്തൊഴിൽകൾ ചെയ്തവ കഴി-
ഞ്ഞാഴിമാനിനിയെ മീണ്ട വഴി കുറുവതിനായ്

ചീരാമകവി പൂർവ്വകവികളെ സ്മരിക്കുന്നു. 

കവീന്ദ്രരിൽ മുമ്പനായ വാല്മീകിയും പിന്നെ വ്യാസനും വേദവിത്തായ അഗസ്ത്യനും ഓരോ പദത്തിലും തേൻകിനിയുന്ന  തമിഴ്ക്കവിത രചിച്ച മുനിയും ദേവന്മാർ പുകഴ്ത്തിയപ്പോൾ  ഊഴിയിൽ ദശരഥപുത്രനായ്  അവതരിച്ച് ആദ്യകാലത്ത് അസാധാരണമായ കൃത്യങ്ങളെല്ലാം ചെയ്ത് ശ്രീരാമൻ പാലാഴിത്തയ്യാളെ വീണ്ടെടുത്തപ്രകാരം പറയുന്നതിന് വേണ്ട മേധാശക്തി നൽകണമേ
വേരി-തേൻ, ഓത-സമുദ്രം, തുയിൽ-ഉറക്കം

10

ആഴിമാതിനെ നിചാചരവനൻ കവർന്നുകൊ-
ണ്ടാടിമാതങ്കൾ വരും‌മുന്നം മറന്ത വഴിയേ
ഊഴിമീതു നടന്നൻറു കവി‌മന്നനുറവാ-
യോടി നാടുകെനവേയരികൾ നാലു തിചൈയും
കീഴുമേലും വിനവിൻറളവിൽ വായുതനയൻ
കേടില്ലാത മതിയൊടു തിരയൊളി കടന്ന-
മ്മാഴനീൾമിഴിയെ മൈതിലിയെ നേടിയൊരിരാ
മാൽ പുനന്തമയുരൈപ്പതിനരിപ്പമെങ്ങളാൽ 

മുമ്പ് കണ്ട 9 പാട്ടുകളും രാമചരിതത്തിൻ്റെ മുഖവുര ആയി കരുതാം.

ഇനി കഥാരംഭം

സീതാദേവിയെ രാവണൻ അപഹരിച്ചുകൊണ്ട് കർക്കടകമാസമാവും മുംമ്പെ മറഞ്ഞ വഴിയെ ശ്രീരാമൻ ഭൂമിയിൽ കൂടെ നടന്ന കാലത്ത് വാനര രാജാവ് സ്നേഹത്തോടെ ഓടി അന്യേഷിക്കുവിൻ എന്ന് പറഞ്ഞതനുസരിച്ച് വാനരന്മാർ നാലുദിക്കിലും കീഴുംമേലും അന്യേഷിക്കുന്നതായ സന്ദർഭത്തിൽ വായുപുത്രനായ ഹനുമാൻ മഹാസമുദ്രം കടന്ന് അഴകാർന്ന, നീണ്ടമുടികളോടു കൂടിയ മൈഥിലിയെ അന്യേഷിച്ചതായ ആ രാത്രിയിലെ അനുഭവദുഃഖം വർണ്ണിക്കുക എനിക്ക് പ്രയാസമുളളതാണ്.

ആഴിമാത്-ലക്ഷ്മി ദേവി ,  ആടി മാതം - കർക്കിടക മാസം , തിയ-ദിശ , മാൽ-ദുഃഖം 

11

മാൽ പുനന്തവനറിന്തണഞ്ഞങ്ങങ്കുലീയവും
മാലവാർകുഴലിലെഴും മണികൈക്കൊള്ളുംമുന്നേ
വേൽപൊരുന്ന മിഴിയാൾക്കു നൽകിയപ്പൊഴുതിലേ
മേതിൽ വീഴ്ന്തടി പണിന്തു വിടയും തൊഴുതുപോയ്
ചേൽ പൊരുന്തു മരിവീരൻ അലയാഴി കടന്ന-
ത്തീരമെയ്തിയിരുന്നൊൺ കവികൾ ചൂഴ്ന്തിനിയ പൈ-
മ്പാൽ പൊരുന്തും മൊഴിയാൽ മൊഴിന്തനൻ തൊഴുതെല്ലാം
പാർമന്നൻതന്നൊടു മൈതിലിയുടേ ചരിതമേ 

അങ്ങനെ ദുഃഖം സഹിച്ച ഹനുമാൻ അറിഞ്ഞ് , അണഞ്ഞ് , സീത കറുത്ത മുടിയിൽ ധരിച്ചിരുന്ന രത്നം സ്വീകരിക്കുന്നതിനു മുമ്പായി വേലിനോടു പൊരുതുന്ന കണ്ണുകളുളള ദേവിക്ക് അംഗുലീയം നൽകി . അപ്പോൾ തന്നെ മേദിനിയിൽ വീണ് കാൽക്കൽ നമസ്ക്കരിച്ച് യാത്രയും പറഞ്ഞ് ഭംഗിയേറിയ വാനരവീരൻ സമുദ്രവും കടന്ന് തീരത്തെത്തിയിരുന്ന  വാനരവീരന്മാരാൽ ചുറ്റപ്പെട്ട് മധുരമുളള നറുംപാലിനു യോജിച്ച  മൊഴിയാൽ ശ്രീരാമനോട് സീതാവൃത്താന്തങ്ങൾ പറഞ്ഞു.

മാലവാർകുഴൽ- മുടി , ഇനിയ-മധുരമുളള